Tussen aangifte en zaak

Een referentiekader voor het aangifteproces (2007). W. Landman, L.A.J. Schoenmakers en F. van der Laan (Twynstra Gudde, Amersfoort). Politiekunde 15

Samenvatting

Het doen van aangifte vormt een van de belangrijkste contactmomenten van burgers met de politie. Ervaringen ermee zijn sterk bepalend voor de tevredenheid van burgers over het optreden van de politie. Tegelijk vormt de opname van aangifte het startpunt van vele, belangrijke operationele politieprocessen, zoals het registreren van criminele feiten en vervolgens opsporen van mogelijke daders. Dat maakt de afhandeling van aangiften tot een vitaal bedrijfsvoeringsproces in de regiopolitiekorpsen. Dat goed te organiseren heeft dan ook hoge prioriteit bij de politie. Niettemin blijkt het in de praktijk niet zo eenvoudig de afhandeling van aangiften zo te organiseren dat zo goed mogelijk tegemoet gekomen wordt aan zowel de behoeften en verwachtingen van aangevers (burgers) als het belang van de organisatie zelf. De studie geeft inzicht in de basiseisen waaraan de aangifte opname moet voldoen en hoe de afhandeling ervan het beste georganiseerd kan worden. Die eisen zijn mede gebaseerd op de uitkomsten van de vele onderzoeken die de afgelopen jaren zijn verricht naar de ervaringen en tevredenheid van burgers met het doen van aangifte en de wijze waarop dat proces is georganiseerd en verloopt binnen korpsen.

Het rapport biedt daarmee korpsen een zeer nuttig en compleet referentiekader voor de beoordeling en – toekomstige - vormgeving van het aangifteproces.