Politieverhalen

Een etnografie van een belangrijk aspect van politieculturen (2013). M.J. van Hulst, Tilburg University, Tilburg. Politiewetenschap 66

Samenvatting

Politiemensen brengen erg veel tijd met elkaar door. Gedurende de dag hebben ze daarom regelmatig de gelegenheid om verhalen uit te wisselen. Die gaan over wat ze zojuist hebben meegemaakt, maar aan de koffietafel worden ook regelmatig verhalen uit de oude doos verteld. Op basis van langdurige observatie en interviews in district Rijn- en Veenstreek (Alphen aan den Rijn en omstreken, eenheid Haaglanden) concludeert de Tilburgse School voor Politiek en Bestuur dat politieverhalen van vitaal belang zijn voor de politieorganisatie.
Verhalen blijken verschillende functies te hebben binnen de politieorganisatie. Met behulp van verhalen rapporteren politiemensen informeel aan elkaar. Zo blijven ze ook op de hoogte van zaken die de officiële rapportages niet halen: dat wat hen verbaasde, waar collega’s zich aan ergerden, wat ze aangrijpend of grappig vonden. Daarmee zorgen verhalen voor het delen van kennis, ontlading, vermaak en ontroering. Meldingen die politiemensen afhandelen krijgen er een tweede leven mee en vormen het fundament van de politiecultuur. Niet alles wat politiemensen meemaken is echter het vertellen waard en het verwoorden ervan vergt ook enige vaardigheid, ontdekte Van Hulst. Aspirant politieagenten leren op de werkvloer wat hun collega’s interessant vinden en hoe je over je werk vertelt. Ze leren praten hoe politiemensen praten. Daarnaast leren ze van de vertellingen zelf. Verhalen zijn dus van groot belang voor de politieorganisatie.