Sturing van blauw

Een onderzoek naar operationele sturing in de basispolitiezorg (2011). W. Landman (Twynstra Gudde, Amersfoort). Politiekunde 37

Samenvatting

Bij de sturing van het politiestraatwerk kunnen operationele chefs zich van verschillende sturingsinstrumenten bedienen. In de afgelopen decennia zijn bij de politie tal van nieuwe of vernieuwde sturingsinstrumenten geïntroduceerd, zowel van bovenaf, door de beide politie- departementen als van binnenuit, in en door de korpsen. In het onderzoek worden de meest gebruikte sturingsinstrumenten op de werkvloer naast elkaar gelegd en vergeleken, zowel vanuit het standpunt van agenten in de basispolitiezorg als hun direct leidinggevenden. De uitkomsten zijn gebaseerd op uitgebreid veldwerk bij drie politieteams en een enquête onder ruim 1000 politieagenten en operationeel leidinggevenden. De meest gebruikte sturingsinstrumenten zijn: briefing, werkopdrachten; debriefing; prestatieafspraken; beleidsspeerpunten en gedragsvoorschriften.
Politiemensen blijken vooral warme vormen van sturing op prijs te stellen, zoals coaching en intervisie, maar geven aan dat hun chefs hier weinig gebruik van maken. Het meest toegepast worden vormen van ‘koude’ sturing, zoals op basis van prestatieafspraken en beleidsprioriteiten. Die zijn wel effectief in de mate waarin ze het werk op straat in een bepaalde richting sturen, maar volgens de politiemensen niet op een manier die de kwaliteit van het werk ten goede komt. Dat zou bij bijvoorbeeld coaching wel het geval zijn, als het maar meer zou worden toegepast als sturingsinstrument. Het onderzoek besluit met een aantal aanbevelingen voor de politiepraktijk.