De 10 Stappen van Publiek-Private Samenwerking (PPS)

Een handreiking voor de politie (2002). A.A. van Pel, J.C. Wever en L. Smit, (DSP-groep, Amsterdam / TNO, Den Haag). Politiekunde 3

Samenvatting

Het onderzoeksrapport bevat een handleiding voor de politie voor het aangaan en beoordelen van vormen van Publiek-Private Samenwerking (PPS), met name op het gebied van beveiliging en bewaking in (semi-)publieke ruimten. PPS kan, mits goed opgezet en uitgevoerd, een belangrijk instrument zijn in het kader van de integrale veiligheidszorg waarin relevante partners hun steentje bijdragen aan de verbetering van de veiligheid op straat of in semi-publieke ruimten.

Mede aan de hand van praktijkervaringen in de politieregio Noord-Holland Noord, worden in het rapport de 10 opeenvolgende cruciale stappen of fasen van PPS beschreven en een aantal 'go-no-go' beslissingsmomenten dat zich daarbinnen voordoet. Dat gebeurt in de vorm van een handleiding die bestaat uit een checklist met kritische vragen om zowel vooraf nut en gewenste opzet van PPS te kunnen bepalen als achteraf of tussentijds een specifieke toepassingspraktijk te kunnen evalueren en bijstellen. 
De handleiding is van groot praktisch nut, in de eerste plaats voor de politie, die ermee de eigen rol en inbreng in een samenwerkingsverband kan bepalen en bewaken. Maar zeker ook voor relevante publieke en private samenwerkingpartners van de politie, met name het (lokale) bestuur, dat veelal de regie over PPS voert, en het bedrijfsleven.