Wat niet weet, wat niet leert

Over de kennisfunctie bij de politie (2008). N. Struiksma en H.B. Winter (Pro-Facto, Universiteit Groningen). Verkenningen 33

Samenvatting

In deze studie worden de uitkomsten van een drietal deelstudies naar de manier waarop in politiekorpsen met de uitkomsten en inzichten uit wetenschappelijk onderzoek wordt omgegaan, samengevat en beschouwd. De vraag wordt gesteld in hoeverre wetenschappelijk onderzoek het functioneren van politie ondersteunt: worden beleid en/of uitvoering ermee onderbouwd en geëvalueerd en wordt geleerd van elders opgedane ervaringen?
De conclusies die de auteurs trekken zijn weinig bemoedigend: de mate waarin de politie daadwerkelijk leert van (wetenschappelijk) onderzoek is gering. Binnen de politieorganisatie is nauwelijks structuur voorhanden om informatie die van buiten wordt aangereikt te analyseren, te verwerken en te gebruiken. De onderzoekers constateren ook een opmerkelijke spagaat waarin de politieorganisatie verkeert. Aan de ene kant de nieuwsgierige organisatie die graag wil leren (denk daarbij bijv. aan Politie Kennis Net, de Landelijke Deskundigheidsmakelaar en de instelling van lectoren bij de Politieacademie) en de buitenwereld daarbij om ondersteuning vraagt. Aan de andere kant de op zichzelf gerichte organisatie die zich graag en vaak afsluit voor input van buiten, waarbij informeel leren (leren van andere politiemensen) de heersende trend lijkt.

Bestanden downloaden

wat_niet_weet_wat_niet_leert_2008.pdf
VK33.Kerngegevens.pdf
Terug